آهنگسازی و تنظیم آهنگ

 آهنگسازی و تنظیم آهنگ

امروز می خواهیم درباره اصول آهنگسازی و مهمترین نکات آن صحبت کنیم و اینکه برای آهنگسازی و تنظیم آهنگ چه مراحلی نیاز است که طی شود؟

برای اطلاعات بیشتر درباره آهنگسازی اینجا کلیک کنید.

اشعار دل‌انگیز و ملودی‌هایی که به سرتان می‌چسبند – یک آهنگ پاپ خوب غیرقابل انکار می‌تواند شما را از ابتدا تا انتها جذب کند. ممکن است نوشتن یک آهنگ پاپ منحصر به فرد که مردم بخواهند بارها و بارها بشنوند غیرممکن به نظر برسد، اما با یادگیری چند نکته و دستورالعمل در مورد ساختار پاپ، می توانید آهنگ های مهیج بنویسید.

با رعایت اصول آهنگسازی یک آهنگ پاپ عالی در 8 مرحله بنویسید

بدون هیچ مقدمه ای، در اینجا مراحل گام به گام نوشتن یک آهنگ پاپ آمده است. با استفاده از این فرمول، می توانید آهنگ های آماده رادیو را از راحتی خانه خود بنویسید.

1.اجازه دهید ایده های شما جریان یابد و دکمه ضبط را فشار دهید

ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما اغلب یک مرحله به راحتی در فرآیند آهنگسازی فراموش می شود: قبل از انجام هر کاری، تلفن خود را بردارید (یا از DAW مورد علاقه خود استفاده کنید) و شروع به ضبط جلسه آهنگسازی خود کنید.منتظر نمانید تا زمانی که آهنگ شما “کامل” است ضبط کنید. حتی اگر فکر می‌کنید هیچ چیز هیجان‌انگیزی به ذهنتان نمی‌رسد، زمانی که ناگهان نمی‌توانید آن قطعه طلایی را که به ذهنتان خطور کرده اما فراموش کرده ضبط کنید، به یاد بیاورید، پشیمان خواهید شد. ممکن است مجبور شوید یک یادداشت صوتی 20 دقیقه ای را بررسی کنید تا آن ایده عالی را پیدا کنید، اما ارزشش را دارد!

یادگیری نوشتن یک آهنگ پاپ همیشه یک فرآیند خطی نیست، بنابراین باید ذهن خود را رها کنید و ایده هایی را امتحان کنید که ممکن است هنوز به طور کامل تعریف نشده باشند. مانند هر مهارت دیگری، نوشتن آهنگ های پاپ زمانی دشوارتر است که به عادت تبدیل نشده باشد. هنگامی که به نوشتن یک آهنگ پاپ عادت کنید، بدون شک روند کار آسان تر خواهد شد، فقط باید شجاعت شروع را داشته باشید.

در اصول آهنگسازی حتی برخی از مشهورترین و موفق ترین ترانه سرایان صنعت موسیقی همچنان به ضبط ایده ها بر روی یادداشت های صوتی و آزمایش ایده های به ظاهر مزخرف ادامه می دهند. تیلور سوئیفت به عنوان یک آهنگ جایزه در آلبوم “1989” خود، یک یادداشت صوتی اولیه از موفقیت خود، “Blank Space” را منتشر کرد، که در آن می توان آهنگ را در حال نواختن آهنگ روی گیتار آکوستیک با اشعار ناتمام، در حالی که ترانه سراها / تهیه کنندگان مکس مارتین شنید. و ایده های تولید جیغ Shellback.

«ما دوست داریم وقتی آهنگی را با هم می‌چینیم، هر کاری را که انجام می‌دهیم با تلفن‌هایمان ضبط کنیم، در صورتی که یکی از ما ملودی خوبی پخش کند و بعد آن را فراموش کنیم… می‌خواهیم برگردیم و دوباره نوار را پخش کنیم تا دقیقاً به خاطر بیاوریم. آنچه می‌گفتیم.»

برای آموزش تنظیم آهنگ حرفه ای اینجا کلیک کنید.

برای آموزش اصول آهنگسازی و تنظیم آهنگ کلیک کنید

– تیلور سوئیفت (از “یادداشت صوتی فضای خالی” در “1989”)

اگر از ده ترانه سرای بزرگ بپرسید که چگونه شروع به نوشتن یک آهنگ می کنند، احتمالاً هر یک از آنها پاسخ متفاوتی به شما خواهند داد. برخی با ملودی شروع می شوند، برخی دیگر با اشعار، برخی دیگر با آکورد، برخی دیگر با یک آهنگ: هر بار متفاوت است. اگر زمان کافی را صرف آن کنید، می توانید از هر کجا و از هر مکان الهام بگیرید. یک مثال عالی سیا است که می گوید چگونه برای آهنگ موفق خود “Chandelier” الهام گرفته است:

“من محتوای آهنگی را از فهرست مفاهیمی که در تلفنم دارم انتخاب می‌کنم و هر زمان که به یکی از آنها فکر می‌کنم، آن را یادداشت می‌کنم. معمولاً یک کلمه، یک مفهوم محکم را انتخاب می‌کنم. به عنوان مثال، اگر به اطراف نگاه کنم و یک لوستر ببینم. ، من فکر می کنم، “اوه، چگونه می توانم از آن استفاده کنم؟” … در همه اینها استراتژی زیادی وجود دارد.

در اصول آهنگسازی هیچ راه واحدی برای نوشتن آهنگ وجود ندارد – این ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما در واقع زیبایی ترانه سرایی است. آهنگ های پاپ معمولا عناصر مشابهی دارند، اگرچه آهنگ های عالی گاهی اوقات قوانین را زیر پا می گذارند. هیچ راه اشتباهی برای شروع یک آهنگ وجود ندارد، به شرط آنکه الهام بخش شما باشد. چه یک قلاب ملودیک در سر شما باشد یا یک پیشرفت آکورد زیبا بر روی گیتار، الهام بخش چیزی است که آهنگ شما را در مسیر درست قرار می دهد.

با این حال، برخی از ویژگی‌های رایج موسیقی پاپ وجود دارد که می‌تواند در فرآیند ترانه‌ نویسی شما مفید باشد. آهنگ‌های پاپ، داستان‌سرایی عالی را که با شنونده ارتباط برقرار می‌کند، تکرار جذاب و ملودی بی‌دردسر را در اولویت قرار می‌دهند.

2.عناصر کلیدی موسیقی پاپ را درک کنید

هنگامی که در ذهن خود دارید شروع به نوشتن آهنگ بعدی رادیویی کنید، مطمئن شوید که جادوی موسیقی پاپ را درک کرده اید. هیچ فرمولی وجود ندارد که همیشه کارساز باشد، اما برخی از عناصر کلیدی وجود دارد که به شما کمک می‌کند یک آهنگ پاپ صوتی بسازید که به احتمال زیاد در بین شنوندگان بماند. در اصول آهنگسازی هر نویسنده می تواند مجموعه ای از “قوانین طلایی” خود را داشته باشد، اما در اینجا برخی از آنها اغلب تکرار می شوند:

برای آموزش تنظیم آهنگ حرفه ای اینجا کلیک کنید.

برای آموزش اصول آهنگسازی و تنظیم آهنگ کلیک کنید

تفاوت بین رونویسی و نسخه نویس

بیایید از دنیای مفصل رونویسی شروع کنیم، واقعاً انواع مختلفی وجود دارد، و شما باید هر از گاهی به خوبی درک کنید که در مورد چه چیزی صحبت می کنیم.

اول از همه، رونویسی موسیقی به معنای کپی کردن یک موسیقی کاغذی در رایانه با استفاده از یکی از نرم افزارهای اختصاصی متعدد مانند Finale و Sibelius در میان بهترین نرم افزارهای شناخته شده نیست: در این مورد بحث مطلقاً رونویسی موسیقی نیست، بلکه کپی کردن آن است. به کامپیوتر برای به دست آوردن امتیازات حرفه ای، در واقع، به طور تصادفی، حرفه ای که این فعالیت را انجام می دهد، “کپی کننده موسیقی” نامیده می شود، دقیقاً به این دلیل که او “کپی”، ترجمه شده: می خواند و می نویسد، مفهوم بسیار ساده است. نحوه انجام این فعالیت را در سطح حرفه ای بسیار کمتر می دانند.

موسیقی را رونویسی کنید

رونویسی موسیقی چیز دیگری است، مفهوم اصلی این است: با شروع از گوش دادن به یک قطعه موسیقی، ممکن است نیاز به رونویسی پارتیتور خط ملودیک اصلی داشته باشید یا حتی نیاز به رونویسی کامل موسیقی داشته باشید، در واقع می‌توانیم از ” صحبت کنیم ” رونویسی خط ملودیک” که دقیقاً شامل رونویسی فقط ملودی اصلی یک آهنگ است (البته ساده ترین و ابتدایی ترین رونویسی) تا رونویسی کامل یک آهنگ کامل (نسخه نویسی همه سازها، یعنی پارتیتور) یا از یک یا چند بخش کامل ساز (رونویسی تار، بادی و غیره)؛ ناگفته نماند که این یک نوع رونویسی با پیچیدگی و دشواری بسیار بالا است که مستلزم تسلط کامل بر هارمونی و ارکستراسیون است، زیرا هرگز نمی توان یک ترکیب ارکستری را به طور کامل با تکیه بر یک “موسیقی” هر چند ضروری رونویسی کرد.

 گوش”. بسیار “خوب” (بعضی می گویند که “مطلق” نیاز است: با این نوع رونویسی خودم می توانم تضمین کنم که به زیر و بمی مطلق نیاز نیست (در واقع تقریباً بی فایده است، در زمینه چیزی که ما در مورد آن صحبت می کنیم) بلکه یک “پیچ نسبی” عالی است، دو چیز کاملاً متفاوت هستند، و حتی در این مورد هم سردرگمی زیادی وجود دارد و در مورد آن نامناسب صحبت می شود، اما این موضوع دیگری است.

موسیقی را تطبیق دهید

نکته دیگر این است که دقیقاً باید آهنگی را که در اصل برای یک گروه دستگاهی خاص ساخته شده است اقتباس کنیم تا توسط یک سازبندی متفاوت اجرا شود: در این مورد ما از “اقتباس” صحبت می کنیم، در واقع لازم نیست مطلقاً چیزی رونویسی کنیم، اما آداپتور «محدود می‌کند» (این اصطلاح به این معنی نیست که چیز ساده‌ای است) تا یک آهنگ خاص را توسط گروه‌های دستگاهی که همیشه هر از گاهی متفاوت هستند، با هدف «تحویل» به شنونده قابل پخش کند (تا جایی که امکان پذیر است) یک “نتیجه نهایی” که تا حد امکان شبیه به نسخه اصلی است.

تنظیم آهنگ

وظیفه تنظیم کننده کاملاً متفاوت از وظیفه رونوشت کننده است، در واقع او به همراه آهنگساز در ساختن تصنیف شرکت می کند. همچنین در این مورد به طور طبیعی “سطوح” تنظیم می تواند متفاوت باشد: موردی وجود دارد که در آن تنظیم کننده آهنگی را “تکمیل” می کند که به تازگی در ویژگی های اساسی آن ترسیم شده است (رویه بسیار رایج در موسیقی پاپ، که در آن “آهنگساز” خود را به ایجاد خط ملودیک هماهنگ، اغلب حتی با آکوردهای ساده، محدود می کند، و سپس بقیه کار توسط تنظیم کننده تکمیل و/یا دوباره کار می شود). مورد دیگر این است که در آن تنظیم کننده یک قطعه موسیقی را با تنظیمی کاملاً متفاوت «لباس» می کند، مثلاً با «تبدیل» یک تانگو به نسخه جاز یا برعکس: البته نمونه های بی شماری از این نوع وجود دارد.

آهنگسازی (lat. compositio – ترکیب، آهنگسازی) مقوله ای از موسیقی شناسی و زیبایی شناسی موسیقی است که تجسم موضوعی موسیقی را در قالب یک اثر موسیقایی کامل مشخص می کند، برخلاف تنوع هنر عامیانه و طبیعت بداهه نوازی انواع خاص. از موسیقی.

اصطلاح “ترکیب” در حال حاضر به طور گسترده در زمینه های مختلف فعالیت های انسانی استفاده می شود: در هنرهای تجسمی (مجسمه سازی و گرافیک) و ادبیات (آرایش انگیزشی اجزای یک اثر)، ساخت و ساز (مواد ترکیبی) و غیره. در هنر، این اصطلاح اغلب هم با طرح و سیستم تصاویر و هم با ساختار یک اثر هنری شناخته می شود. برای این منظور از اصطلاحات توضیحی استفاده می شود – معماری، ساخت و ساز، ساخت و ساز. در نهایت، این واژه به آثاری اشاره دارد که شامل انواع مختلف هنرها (ترکیب ادبی و موسیقایی) یا متشکل از قطعاتی از ساخته‌های ژانرهای مختلف است.

برای یادگیری مراحل آهنگسازی اینجا کلیک کنید.

آهنگسازی شامل:

نویسنده-آهنگساز و فعالیت خلاقانه هدفمند او؛

اثری که قابل تفکیک از پدیدآورنده باشد و مستقل از او وجود داشته باشد;

تجسم محتوا در یک ساختار صوتی عینیت یافته؛

دستگاه پیچیده ای از ابزارهای فنی، سیستماتیک شده توسط نظریه موسیقی.

هر نوع هنر با مجموعه خاصی از تکنیک ها مشخص می شود که جذب آنها برای کار خلاق ضروری است. موسیقی یکی از زمان‌برترین هنرهاست. بنابراین، خالق موسیقی – آهنگساز – به ویژه به تجهیزات فنی نیاز دارد. دی کابالوفسکی می گوید: “بدون تسلط در هنر، حتی یک قدم هم نمی توان برداشت.” علاوه بر این، او معتقد است که خود خلاقیت بیش از ده درصد از کار آهنگساز را اشغال نمی کند و بقیه تکنیک است – دانش و توانایی به کارگیری تکنیک های فنی.

اصطلاح “روش خلاق” برای توصیف نحوه آهنگسازی ویژگی یک آهنگساز خاص استفاده می شود. تمام آهنگسازان برجسته ای که موسیقی ارکسترال می نوشتند، گوش درونی توسعه یافته ای برای تن صدا داشتند، یعنی. نمایش های داخلی صدای واقعی «اندیشه موسیقایی در نظر من جز به شکل بیرونی مطابق با آن به نظر نمی رسد. … من همزمان با ساز، موسیقایی ترین فکر را ابداع می کنم. چایکوفسکی. ایده های داخلی در مورد صداگذاری واقعی به دبلیو اِی موتزارت اجازه داد تا موسیقی یک آهنگ ارکستری را به حدی صیقل دهد که فقط نوشتن متن موسیقی باقی بماند.

بنابراین، آهنگسازی، آموزه تعامل همه ابزارهای بیان موسیقی در یک فرم موسیقی (ساختار آهنگسازی) است. مانند بافت، که به عنوان اصل سازماندهی فضای هنری عمل می کند، طرح فرم به سمتی از کل موسیقایی تبدیل می شود که با قوانین بازگشایی زمانی اثر همراه است.

البته روش خلاقانه آهنگساز در فرآیند سخت کوشی خودش شکل می گیرد. آهنگساز می تواند با کمک ایده های درونی در مورد صدای واقعی، از یک کتاب کار (اسکچ)، و همچنین از پیانو یا کامپیوتر، ترکیب خود را ایجاد و بهبود بخشد.

شروع کار بر روی مقاله را باید تشکیل یک طرح کلی دانست که در آن سه مرحله قابل تشخیص است:

تعریف ژانر موسیقایی و شفاف سازی تصویرسازی (طرح)؛

اثبات طرح فرم کلاسیک؛

انتخاب روش خلاقانه: آهنگسازی (بر اساس آماده سازی اولیه یا “ساخت تدریجی”) یک ملودی فیگوراتیو که با این تصویر از هارمونی، بافت، صداهای اضافی توسعه یافته چند صدایی مطابقت دارد.

برای یک قطعه موسیقی، جنبه ای مانند دسترسی برای ادراک بسیار مهم است. ب.آصافیف توانایی آهنگساز در در نظر گرفتن الگوهای ادراک شنیداری را «جهت فرم به شنونده» می نامد. این عبارت است از جلب توجه شنونده به مهمترین لحظات اثر، استراحت به موقع گوش پس از استرس زیاد، برانگیختن انتظارات خاص، توجیه آنها یا شکستن اینرسی ادراک شنیداری، هدایت ادراک در مسیر لازم و غیره.